تنبیه کودکان
تنبیه کودکان نبیه یک پیامد منفی ست که وقتی درست بکار برده شود باعث رفع یا کاهش سو رفتار می شود.(مانند محرومیت، محرومیت، پیامد منطقی و...). تنبیه بدنی و یا کلامی مانند تحقیر، توهین و تهدید نه تنها باعث کاهش رفتار نمی شود بلکه سو رفتار را افزایش داده و به عزت نفس کودک آسیب می زند. آنها صرفا اثرات کوتاه مدت اندکی بر سو رفتار کودک دارند. تنبیه واقعی تنبیهی ست که به ندرت انجام شود و این جز اصول طلایی تنبیه به شمار می رود. تنبیه بایستی از نیاز شما برای تنبیه بکاهد و سو رفتار را کاهش دهد، اگر سو رفتار کاهش نیابد پس تنبیه کارساز نیست. هیچ گاه هنگام عصبانیت کودک خود را تنبیه نکنید چون تنبیه وسیله ای برای کاهش خشم شما و ترس کودک خواهد شد و ممکن است کاری را بکنید که دلتان نمیخواهد. هدف از تنبیه آموزش تصمیم گیری بهتر به کودکان است و این که رفتار بهتر را در آینده به کودک شما بیاموزد. تنبیه هنگام عصبانیت که با خشم زیاد صورت گیرد تنها این را به کودکان می آموزد که تنبیه وسیله ای برای انتقام گیری ست و آنها نیز می توانند هنگام عصبانیت به دیگران توهین کنند و یا به کسی آسیب بزنند. تنبیه درست و بجا باید مستمر انجام شود و بلافاصله بعد از سو رفتار صورت گیرد. در مورد سو رفتاری که رخ داده، تنبیه، صرفا باید زمانی صورت گیرد که راه حل های مثبت را قبلا امتحان کرده اید. هدف از تنبیه آموزش خود انضباطی و ایجاد کنترل درونی در کودکان است. باز خورد مثبت به کودکان قبل از تنبیه، گذاشتن زمان کی.فی با آنها، تشویق و بازی با کودکان، بسیاری از سو رفتارهای آنها را کاهش میدهد
منبع : http://kidpsychology.ir/
http://psychology.niniweblog.com/post672.php
